bazen duvarlar üstüne yürür insanlarýn
her çalan telefon umuddur ama nafile
beklersin ,beklersin
ama ne senin beklediðinin farkýndadýr
nede beklentilerinin
çaresizsindir
ve birden bir dost ararsýn
göðsünde aðlayabileceðin
þöyle bir düþünürsün
ben nezaman bunalsam bir dost ararým kendime
ne zaman aðlýycak olsam kedeerlensem
çözüm bulamazsam
ve arkadaþýmada ulaþamazsam
tek dostum yine acýlarým olur yine onlar dinler derdimi
yine onlar aðlar benimle
onlarla yas tutarým
ve anlarým ki ben daima yaslýyým
unutmak zordur sevenler için
kabullenmekse
ÝMKANSIZ
ne bileyim ben böleyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.