Sende kalan..(Sevda)

Dostlar,
bugün Hoca Nasreddin yok, izine çýktý. Eþeðiyle beraber ’Sevgi ve Barýþ Yürüyüþüne’ katýlacakmýþ.
Hepinize Mevlâ’nýn sevgi ve barýþ emri ile beraber, selamlarýný yolluyor. Haberiniz olsun.



Hicranla gülümseyip, hüzünle vedâ ettim
Titreyen bir bedendi, inan ordan ayrýlan
Varlýðýmdan habersiz, baþýmý alýp gittim
Zihnimi kurcalayan, aným mýþ sende kalan

Dünyayý göremedim, âcizdim her hâlimde
’’Haydi hoþça kal’’ sözü, tökezledi dilimde
Ýniþler yokuþ oldu, dümdüz giden yolumda
Vuslatý gözetleyen, yaným mýþ sende kalan

Gönlüm yasa büründü, ayrýlýðýn göçünde
Duygular karmaþýktý, aklým almaz biçimde
Hisseder gibi oldum, karakýþý içimde
Meðer ki yaz ortasý, kaným mýþ sende kalan

Kederli gözlerimde, sakladým bakýþýmý
Dökülmesin diyerek, kalbe gömdüm yaþýmý
Yaradan bilir; þâhit, ettim daðý taþýný
Kendimde bulamadým, caným mýþ sende kalan

Kederli/Almanya, 07.06.2009-17.11.2015
.................................................

Neden zor? (09.01.2010)

Kavga, riyâ, kýskançlýk… -dostlar- bunlar ne demek?
Bu mu hayat; saf gelip; dargýn, kýrgýn, hor gitmek?
Ýmkansýzý yaparken, neden zor gelir kula;
Sevip, sevindirerek gönülleri hoþ etmek?
................................................
Dökün ortaya! (05.03.2010)

Câmim cemaatým yok, siz beynamaz sanýnýz.
Þekilci müslümanlar, nedir imân tanýnýz?
Baþaçýktan çekinmem, amma sizden illallah...
Ortaya dökün -varsa- müslümanlýk yanýnýz!
...............................................
Köroðlu kör! (05.03.2010)

Hâlen can atar gidip gelse bile Mekke’ye.
Bir de umreyi dener, aklý koyup takkeye.
Bakýn; kör ve softa bu, Hâk yanýnda halbuki;
Baþý derde girince, doðru koþar tekkeye!
................................................
Eþek mi, eþ mi? (08.03.2010)

Evlen, götür, sok eve, kadýn köþe taþýn mý?
Yat, kalk, kullan, emret -sen- kumandanlýk, iþin mi?
-Baþlýk verdin diyelim - sanki, mal mý aldýðýn;
Dövülür mü -söyle- o, eþeðin mi, eþin mi?
.................................................

’Eþine’ saygýsý olmayanýn, insanlara da saygýsý olmadýðý gibi, Allah’a saygýsý da hiç yoktur.
Eðer saygýlarý olsaydý; Allah’ý, herþeyde, herzaman, heran ver heryerde, diye nitelendirip, ayný zamanda da O’nun huzurunda edepsizlik yapmazlardý. Çünkü Allah, herþeyi gören ve bilendir.
Buna raðmen; Yüce Mevlâ’yý, sonsuzluðun öteki ucunda çok uzak mesafede sanýp, sanki onlarý göremeyecekmiþ gibi, zannedecek kadar câhil, gâfil ve imansýzdýrlar! Aksini iddia eden, buyursun...
(KederliCe)
Sosyal Medyada Paylaşın: