bir sis çöktü daðlarýma soðuk rüzgarlar geldi baharlarýma güneþli günleri beklerken karlar yaðdý nisanlarýma çiçeklerim goncayken soldu filizlerim yandý kavruldu þimdi ben nasýl güleceðim hep yüreciðime keder doldu bir zamanlar gönlümde hüzünden eser yoktu mahveden tipiler durmadan baþýmda eser oldu Sosyal Medyada Paylaşın:
ilgazo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.