Kýþýn ortasýnda kaldým kar taneleri dökülüyor Zemheri girdi içime kanýmý donduruyor Sardý bedenimi yokluðunun ayazý Sensizliðin buzunda kayýyor sevdam üþüyorum
Ruhum dalgalanýyor vuslatýn içinde Poyrazýnda bekliyorum gelmeni her gece Vuruyor gönlüme hançerini biçmiyor sevdaný yinede Tohumunu öyle bir döktün/ki gönül gözüme aþk bekliyor seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
zehra taşdelen gözyaşım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.