Bu âlemi sen boþ mu sandýn boþa bakarsýn Onca güzel insan boþa mý yaþadý yanýlýrsýn Boþ heybeyi iman ile doldurdu bak gittiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Küfre dair ne iz var ise âlemde sildiler Ýnsanlar mutlu olsun diye canlarýný verdiler Çok can gülsün diye candan þahadeti seçtiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Yýllar var ki yollarda savaþ ile ömür geçirdiler Ýnsanlýk gönlünde iman kalsýn diye can verdiler Bir can zayi olmasýn diye yola çýkýp birçok can verdiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Ne bakarsýn salak salak sana insan ol dediler Boþ gönülle yola çýkýp gayesiz yaþayýp öl mü dediler Ýman baþucuna al onunla yaþa son nefesin ver dediler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Kim hakký silmek istedi ise onu âlemde sildiler Hak ile imaný gönülde âlemde silinmez bildiler Sanma boþa yaþayýp onlar boþa öldüler gittiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Dünya malýna gönül vermediler gönülden sildiler Mutlu olmayanýn mutluluðu için gece gündüz çalýþmayý bildiler Nur Kur’an Nur Resulü candan sevip yolundan gittiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Gönül sarrafý oldular gönülden sevdiler Gönülden sevmeyeni sevmesini istediler Yakýp yýkaný yýkýp rezil sefil mezara gönderdiler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Zalimin elinde dert çekenin acýsýný gönülden bildiler Ecdadým o benim iman ne güzel dediler gönülde gezdirdiler Bir an imansýz gezmek zulüm dediler böyle bildiler hep güldüler Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Kâinat güzeldi onlar güzeldi hayran kaldý onlara kâinat Onlar bunca can verdi demediler sana var git sende yat Bir parça imaný gönlüne al içine sende bir parça güzellik kat Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Dudaklarý altýnda dilleri oynamadý gönül kýrmaya Elleri hep uzandý gülümseyerek gönülleri sarmaya Ýstemediler dünyada saltanat sürüp burada kalmaya Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Bildiler hep dünya fani mal mal deyip övünen hani Dünya benim diyen dünyalýk biriktirip kalan hani Emanet caný emanet gibi taþýdýlar etmediler zayi Sende peþinde iman güzelliði git diye iz býraktýlar
Ne koþarsýn sonu olan dünyanýn sen soluksuz peþinde Onlar dünya tarla dediler sürdüler imaný ektiler ilk günde Ýman dünyada hasadý ahirette bildiler ta o fi tarihinde Sende peþinde iman güzelliði ile git diye iz býraktýlar
Kul Mehmet’im dünya fani bildiler ona gülümsemediler Kamil olmayan kâmil ölmez ahirete hesap veremez bildiler Gülmeyeni güldürmek için güldürtmeyenin dersini verdiler Sende peþinde iman güzelliði ile git diye iz býraktýlar Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.