ışıklar söndü aşk öldü ..

Ateþlere verdik yüreði
þu daðlar þu yollar hüznün, rahmet þarkýsýný söyler
ellerim boþ yüreðim yaralý
hatýrýmda kalan bir kaç damla gözyaþý
bu ateþ çoktan söndü yýkýldý istikamet, yýkýldý boþluk
yüreðimde saplý aþkýn hançeri
ýþýklar söndü aþk öldü ..





Hüzün,sonbaharda yaprak dökümü ,gurbet elde siyah gecedir
aþk üç harf bir kelime dudaklarda düþen hecedir
yüreðimi anlamayan her aþk, içimde bitmeye mahkumdur
üflenen bir mum gibi yandý söndü aþkýmýz
söndü þehrin ýþýðý karanlýklardayým
sen yine ayný sen; suskun ve uzak.
ben yine ayný ben;
kýzýl alevi düþer bakýþlarýmdan
yüreðimde saplý aþkýn hançeri
ýþýklar söndü aþk öldü ..





Güneþ gibi bakardin ,ateþinde yakardin
kalbimi tutuþturur þimþek gibi çakardin
ömrümün aynasýna düþer guzelligin bakar aðlardým..





Aþk, bir karanlýk geceyse eðer,
vur gitsin beni
sensizliðe kurþun sýkar geceler
sen deðilmiþin bu aþkýn katili
sen deðil misin aþk; þöyle
yüreðimde saplý aþkýn hançeri
ýþýklar söndü aþk öldü ..





Ay gibi bakardin
güneþ gibi yakardin
tenimde son yangýnýn külleri
þimdi çok uzaklarda bu aþkýn elleri
dudaklarýmda kaldý menekþe kokulu, sýrma telleri
unutma sol cebinde sakla beni
yüreðimde saplý aþkýn hançeri
ýþýklar söndü aþk öldü ...


Siir_YARALI_34


Sosyal Medyada Paylaşın: