KÂHTA’YA SEVDALI GÖNLÜM
Kanatlandý yine bu yürek,
Süzülür gider Kâhta’ya doðru…
Bana yine havlu gerek,
Süzülür yaþlar Kâhta’ya doðru…
Girdim zaman tüneline,
Baktým Kâhta’mýn dünkü haline,
Benziyordu ak duvaklý geline,
Süzülür beynim Kâhta’ya doðru…
Cennet gibi diyardý,
Ermiþ gibi canlar vardý,
Dostluk yirmi dört ayardý,
Süzülür saygým Kâhta’ya doðru…
Analar vardý þefkat seli,
Az bile öpülse ayaðý eli…
Onlardý ailenin direði temeli,
Süzülür sevgim Kâhta’ya doðru…
Aðabeylerimiz vardý birer kahraman,
Hýzýr olurlardý dara düþtüðümüz zaman,
Zalimler verdi onlara nice ferman,
Süzülür özlem Kâhta’ya doðru…
Cantekin’im bir garip Kâhtalý,
Yüreði vurgun yemiþ ciðeri yaralý,
Kâhtalým Kâhta’ya kara sevdalý,
Süzülür sevdam Kâhta’ya doðru…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.