Ya Rab, Yarattýðýn þeytanýn vesvesesinden, Rýzkýný verdiðin insanýn kötülüðünden, Sana sýðýnýrýz. Rahmetine nail olabilmeyi, Kulluðuna layýk olarak yaþayabilmeyi, Sen nasib eyle. Sana olan sýðýnmamýzý Ve bu dualarýmýzý kabul eyle! Bizleri duasýz, Dualarýmýzý ihlassýz býrakma!
***Cumanýz mübarek olsun***
Not: Sözleri iki ayet meali ile bitirmek istiyorum.
"Kullarým, beni senden sorarlarsa, (bilsinler ki), gerçekten ben (onlara çok) yakýným. Bana dua edince, dua edenin duasýna cevap veririm. O halde, doðru yolu bulmalarý için benim davetime uysunlar, bana iman etsinler." (Bakara: 186)
"Böylece insanlarýn bazýsýný bazýsý ile denedik ki, "Allah aramýzdan þu adamlarý mý iman nimetine layýk gördü?" desinler. Allah þükreden kullarýný daha iyi bilen deðil mi?" (Enam: 53)
Tarih: 14.03.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.