Gün Batımı
Her gün batýmý
Güneþ hüznünü yansýtýr
Kor kýzýl rengine bürünerek üzerime
Ay keyiflenir yýldýzlar eþlik eder tüm ýþýltýlarýyla
Deniz daha hýrslý dokunur kumsala köpükleriyle
Ve umutlar azalýr özlemler çoðalýr
Saatler ilerlerken geceye doðru
Duygular esir olur hüzzam þarkýlara
Her gün batýmý
Yalnýzlýðýmýn bam teline dokunur
Çekilir el ayak
Gölgemle baþ baþa kalýrýz
Karanlýða tebessüm etmek isterken dudaklarým
Kaybolurum gölgemi izleyerek yalnýzlýkta
Her gün batýmý
Gözlerimden kirpiklerime ince ince sýzar anýlar
Sensizlik kirpiklerden dökülen bir damlada buluþur
Artýk sancý çekme vaktidir
Güneþ’in yerini yavaþ yavaþ býraktýðý kor kýzýllýk
Bir korku ürpertir bedenimde
Yüreðim burkulur sonbahar düþer avuçlarýma
Her gün batýmý
Yakamozlarýn sularý okþadýðý anda
Tenime deðen hafif rüzgar
Adý konmamýþ bir aþkýn hançerini saplar yüreðime
Elveda sýz gidiþlerin verdiði acýyý hissettirir
Her gün batýmý
Yalnýzlýðýmla el ele gireriz odama
Kapatýrým kapýmý pencerelerimi dünyaya
Kimseyi istemem sen den baþka yaný baþýmda
Paylaþamam sensizliði bile bir baþkasýyla
Adýný yazdým defalarca gözlerimle tavana
Nefesini hapsettim odamýn dört duvarýna
Aðlasam haykýrsam duyamazsýn sesimi bilirim
Ben aðlarým hasretin tutuþturur güneþi
Sen bilmesen de ben bilirim
Kor kýzýl hasretin ve özlemin rengi...
Hacer Erkek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.