Elmastan kýlýçlarý, zümrütten kalkanlarý, Ellerinde kalemler, nur saçýyor hatlarý, Gönülleri coþturur, Barladan doðan O nur Karanlýklarý kovar, Kur-anýn yýldýzlarý.
Beþere müjde taþýr, Barla’nýn pýnarlarý, Bu günü unutmuþlar, tek hedef yarýnlarý, Sanki semadan inmiþ, yüzlerinden akan nur, Cennetten müjde verir, rahatlatýr ruhlarý.
Elinde tevhid nuru, gönlünde heyecan var, Bak sýðmýyor kabýna, dünya ona gelir dar, Zulme zulmete düþman, elindeki silah nur, Kim düþman olur olsun, Mevla olsun ona yar.
Kýþta geldim demiþti, bahar müjdeleriyle, Haykýrdý hürriyeti, zulme o gür sesiyle, Yusuf gibi zindanda, doðdu ilahi bir nur, Canlý cansýz konuþtu, onda Kur-an diliyle.
Zamaný aþkýn sözler, söyledin sen Barladan, Bir külliyat yazdýn ki, Kur-andaki nurlardan, Bitti artýk karanlýk, yine doðdu sonsuz nur. Þirke geçit vermedin, Muhammmedi surlardan.
Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.