Rüya dili dilbazlýðýmla kendimi yargýlýyor Þiir ecesi sesimle bendime sesleniyorum Sen hangi bahçenin baðý bað_banýsýn ki Kafes içinde güle fýrçanla bülbül olursun
Tuvalinden fýþkýran mavilerin çözümsüzlüðüne Göz-damlasý beyaz ýþýk yakmasý bir ses olursun Mürekkebi kalemim kýrmýzý çizgileri kanatýrken Gizemiyle bilinir asil bilinmezliðime es olursun
Ah bülbül ötersin tükendi fitilim eridi baðým Yakar mýsýn gene gönül ateþin ile topraðýmý Hasatýna býrakýlmýþ hazan yapraklý hüzünler Çiçek çoþturaným olur musun gönül-eþim ile
Vakitsiz açan gülün külleri kara tomurcuðuna Sararmýsýn yaramý kutsallýðýn kavuþtak baðý ile Veya bu beybiþe ilaç verme boþuna bahçende Tuvalinden can-kan olur musun þifalý suyun ile
Gülay Göktürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.