KEÞKE Aþkýn beni daðlarýn ardýna attýðýnda Özlemeyi öðrendim Sevmeyi biliyordum zaten Yüreðimdeki fýrtýnalara tutunup Birde savrulmasam saða sola Bütün gecelerin sabahýnda Sen olmasaydýn Bir baþkasý olamazdý zaten Sen çok farklýsýnda ondan Seni özlüyorum gün boyu Akýp giden zaman içinde Hep sen varsýn Keþke olmasaydýn diyemiyorum Ýyi ki varsýn Yalnýzlýðým zaman zaman Alýp baþýný gidiyor Ve sonra seni düþünüyorum Gün boyu ve gecelerce Yüzünü okþuyorum Dünyanýn en güzel bakýþlarýný Ve en içten gülüþünü Veriyorlar bana Bazen keþke diyorum Keþke Keþke Keþkelerden yoruluyorum Acýlarým salkým salkým Sonra senin sevda yüklü Yüreðine tutunuyorum Kýrk yýlýn baþý görüyorum seni Ya hiç olmasaydýn Bu iki çift göz hiç görmeseydi Ýkimiz de yorgun Ýkimiz de bezmiþ Birbirimizden habersiz @YNUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYNUR UZUNLAS ÇAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.