Hüzünden bulutlarý yüreðe yüklemiþsin Yaðmurlarýn izleri gözlerini yakarken Umutlu yarýnlarý hevesle beklemiþsin Zalimce ayrýlýklar hayalleri yýkarken Ne farkeder gidenler artýk geriye dönse Gözlerinde yaðmurlar bir anlýðýna dinse.
Yeter üzme kendini ruhum kirlendi diye Hayat çamur deryasý elbet bulaþacaktýr Sevdalar bu pislikte insanlara hediye Yürek yolcu ettikçe kalan alýþacaktýr Fakir kalýrsan boþ ver kalýn olmasýn ense Yaptýðýn iyiliðe ters çevirip de binse.
Gerçekten sevdin ama farzetki sevilmedin Ebruli gülüþleri salýver geçmiþine Hep övdün sevdiðini bir türlü övülmedin Sakýn bela okuma yürekten göçmüþüne Yüreðin ara sýra o gidene bilense Affedecekmisin ki gelip kapýnda inse.
Aman sen de be adam kapat geçmiþi gitsin O deðerin bilmemiþ çýkar elbet bir bilen Hayýrsýz olan sevda günü gelince bitsin Hayýrlý sevdalarý sen Allahýndan dilen Yediðin lokmalarý helalinden yedinse Elbet nasibin olur el kapýda eþinse.^
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.