KIYIDAN KÖŞEDEN
Ben bu aklýmý karanlýk köþelerde demlemedim
Alkol, uyuþturucu alýp bilincimi de yitirmedim
Karanlýk bir çaðda doðup, aydýnlýða susadým
Baskýlar, zorbalýklar altýnda, umutla yoldaydým
Dayatmalara özgürlük diyenlerle konuþtum
Putperestliðe çaðdaþlýk diyenlerle buluþtum
Hayat sadece senin deðil, ayný zamanda benim
Aklým senin aklýna kurban deðil, aklým benim
Körelmiþ insanlýðýndan seslenme bana, kulaklarým saðýr
Gerçeklerden söz edeceksen istediðin kadar baðýr, çaðýr
Önüme koyduðun yasalarla, dayatmalarla, insan olamazsýn ki
Kalbime dayattýðýn sevgilerle, nefretlerle, adam olamazsýn ki
Ýçimden gelmeyen hiçbir þeyde yokum bilesin
Ýnan ki; sen içime girecek kadar özgür deðilsin
Ýkimiz ayný kelimelerle konuþup ayrý anlayanlarýz
Dikkat et! Gerçekler deyip yalanlara dalanlarýz
Ne zaman sormayý suç saymadýn gel konuþalým
Ne zaman sorgulamayý engel olmadýn gel tartýþalým
Korkun yoksa açýkça her þeyi tartýþmaktan, buradayým
Dayatmalarýn varsa, seninle geçecek her an zarardayým
Unutma! Ben bu aklýmý karanlýk köþelerde demlemedim
Hiçbir zaman, alkol, uyuþturucu alýp bilincimi yitirmedim
Ben dumanlý kafalardan bir sürü zýrva savuran deðilim
Her zaman bilinçli, her zaman bilinçli, her zaman diriyim
Kimse bireyselliðini aklýma, hayatýma egemen kýlamaz
Kiniyle, nefretiyle þýmaranlara aklým imkân tanýmaz
10.11.2015 – Ýzmir El Garip
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.