GÖZ, SÖZ, KÖZ...

Ay- ýþýðý gitti, üzüldüðün an
Demek deðiþirmiþ, bu kadar insan
Ben Eylül diyeyim, siz varýn Nisan
Böyle bir güzellik görmemiþtir göz...


Gözleri gülünce, gül verdim ona
Her zaman arayýp, gel derdim ona
Geçtiði yollara, tül serdim ona
Aþkýmý târife, âciz kalýr söz...


Gönül kavgalarý bitti burada
Onun sevgisi var, iþte þurada
Ýnþallah bir daha kalmam arada
Yanýyor içimde, aþk denilen köz...
Oktay ZERRÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: