MAVİ, YEŞİL VE SİYAH KUĞU

Mavinin kýyýsýnda yüzüyor,
siyah kuðu,
eþini beklercesine...
kanatlarý masumiyet yüklü,
gözlerim korsan buðusu.
Aylardan kanayan eylül.

Bir nazarýyla;
daðýlýr sahra tozlarý,
güneþ açar,
coþar bahar çiçekleri.
Dirilir ,
deniz, mavi li...
toprak, yeþil li...
ayaklanýr her mahlukat.
Hücrelerim uçar,
kanat, kanat.

Gönül Eylül’ de,
dipsiz hüzünlerde,
yaprak dökümlerinde.
nasýl gülümsenir ki?
El lerde...
Kimlerlesin?
Sen, sen neredesin?
Sarý tebessüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: