Aynı Dünyayı Yaşamak
Bu yaðmura ne demeli böyle
Bula bula bugünü mü seçti
Yaðacak baþka bir gün yok muydu ki sanki
Yine mahsur kaldým çýkamadým
Bir de çýksam hani
Dönüþü yok besbelli
Sallapati gelip geçiyor günler
Hep ayný hayalin peþinde koþan
Unutulmuþ bir yerler var
Zamanla uðraþýp duran
Bir isim arýyor belli belirsiz
Belli belirsiz anlaþýlýyor iþte
Katý kurallar yumuþak baþlar
Yükselen sesler ve yaþlý gözler
Hep beraber yaþýyoruz iþte
Ýþte dediðim karmakarýþýk bir þey
Sevgiyi allak bullak ediyor
Güvenler bir dal sessizliði ile yýkýlýp
Aþký Sonbahar’ý beklemeden terkedilmiþ toprak
Arkadaþlýk toprak altýnda
Yapayalnýz aðlýyor kainat
Her zaman bunlarý düþünürüm
Kimi zaman o an’ý yaþar
Sessizce dolaþýr durur anýlar
Ve doðacak yeni bir yaþam
Ayný dünyayý yaþamak
Bir görünüyorum görünmüþ
Kayboluyorum benzer
Ayný korkuyu yaþýyorum
Gülüþlerde sevinç
Aðlamada özgürlük var
Ayný dünyayý yaþamak
Sevilmekten öte sevgi var anýlarda
Gerçeklerle kaynaþan
Bakýþlardaki ürperti
Soluk alýþtaki titizlik
Aldatmayan kararlar
Ayný dünyayý yaþamak
Bir sis perdesinden sýyrýlýp
Güneþin doðacaðýný bilmek
Bir ateþ perdesi seçkin
Sýyrýlýp gülümsemek Güneþ’e
Bir silah ürkekliði var üzerimde
Geçmiþ gecelerin korkusu
Yalnýz geçen günlerden biri
Sevgi dolmuþ sevi dolmuþ yüreðimde
Bir taþkýn ki önüne geçilmez
Bir fýrtýna kapkaranlýk bir gece
Ardýndan yaðmur üstüne yaðmur
Yalnýz ve soðuk bir gece
Sevgiden kopup gelen ve güvenilen
Sevgiden yana ne varsa
Hepsi geride kaldý
Bir göz süzüþü ile gelip geçen
Üzerinden dökülen maðrurluk
Ve istenilen aþktý beklenen
Bir rüzgar serinliðinde
Aðarmaya yüz tutmuþ anýlar
Depderin bir düþten uyaran
Pervasýz bir deniz
Ve bir grup yýldýza rastladým
Mevsimlerden bir yaz
Bir tek onlar yalnýzlýða ortak
Her rüzgar üþütmez derler
Ama bu akþam üþüyorum
Seviden çarparmýþ yürekler
Yürekten üþüdüðümü hissediyorum
Bir grup yýldýz gökte
Hep ayný yerde
Gülümser gibi birisi
Diðeri göz kýrpmakta nedense
Gece çökmüþ denizin üstüne
Daðlarýn üzerinde belli belirsiz
Bir baþka salýnýyor doða
Bir baþlangýç besbelli
Özlenen bu karanlýk
Yalnýzlýðýn ötesinde seviler
Kapkaranlýk bir gece
Karanlýða düþmüþ gözler
Derinden derine iþler
Birkaç sözle hepsi biter
Geçen birkaç mýsrada
Eskiden beri süregelen
Eski bir þarký gibi
Bu yaðmura ne demeli böyle
Bula bula bu günü seçti
Yaðacak baþka gün yok muydu sanki
Namýk Kemal ÜLKÜ
10/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.