Hani vuslat idi sabrýn yekûnü
Anlamadým sebeplerin kökünü
Sýrtýma yükledin hasret yükünü
Çekiyorum iþte senin yüzünden
Bedenim uykusuz dizde yok derman
Aklýna gelmez hiç arayýp, sorman
Kendi ellerimle kabrime ferman
Veriyorum iþte senin yüzünden
Ömür su misali aktý ermedim
Açýlan yaramý saran görmedim
Muma döndüm ateþinle gürledim
Eriyorum iþte senin yüzünden
Gözümden akýttýn hasret selini
Baþýmda estirdin seher yelini
Sevdanýn en acýmasýz halini
Yaþýyorum iþte senin yüzünden
Hayallerde kaldý umduðum hayat
Belli ki mutlusun vicdanýn rahat
Geldi geçti dersin bir deli fýrat
Taþýyorum iþte senin yüzünden
Þaþýrdým bulamaz oldum yolumu
Baðladýn durmadan elim, kolumu
Acýmadan hançerledin solumu
Kanýyorum iþte senin yüzünden
Gecelerim uzun zindan karasý
Oldu garip gönlüm aþk fukarasý
Birkaç nefes belki þunun þurasý
Yitiyorum iþte senin yüzünden
Murat ’ýn sevdasý kalbe zarardý
Fevasýz gönlünden vefa arardý
Koca þehir gözlerimden karardý
Gidiyorum iþte senin yüzünden
Murat Gökçe Karsî