GONCA GÜLÜM NAZLANMA
Gözlerine sen gönlümü taktýn yâr,
Kaldým sende sallanýrým çengelde…
Sevda oldun bu gönlüme aktýn yâr,
Sen sivri uç ben kalemim pergelde…
Yudum yudum sevda sundum hasýndan,
Sevgi verdim yüreðimin tasýndan,
Ben kurtardým seni gönül pasýndan,
Sen gülersin ben yanarým git gelde…
Kâðýt defter doldu sevda türküsü,
Dile düþtü bizim aþkýn öyküsü,
Biter sanma bu gönlümün tutkusu,
Senin gözün her gün yeni engelde…
Bir kem sözde keserdim ben dilimi,
Kýrardým ben sana kalkan elimi,
Aþýðým gör sýrýlsýklam halimi,
Gönül söyler sevda çalar bu telde…
Cantekin der; gonca gülüm nazlanma,
Gönlüm derya yeter gayrý sýzlanma,
Þu gönülde baþlar ise buzlanma,
Biter sevgi mazi kalýr tek elde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.