bana sunduðun en anlamlý hediyeydi sensiz kalan yüreðim. ayaðýma çelme takan, katlimi vacip gören terkediþlerin. çekinme...sýradan bir isim gibi çýkart aðzýndan adýmý, bedelini yüreðime ödete ödete bitiremediðim. kim bulmuþ ki biz bulalým mutlu aþkýn sýrrýný.
en masum,en çýkarsýz sevgiyi sunmaya çalýþtýðým için beddua et. kim vurduya giden ömrümden onlarca yýlý nasýl götürdüðünü hesap et. "zaten hiç sevmemiþtim" sözlerini savur ayaklarýma. sonra da masum mülteci edasýyla sýðýn baþka kollara.
gülüþlerinle beni benden aldýðýn bu sevgide, adýndan ötesi dudaklarýma yer etmedi de sesini duyduðumda sesim titremedi, yüzünü gördüðümde yüzüme çocuksu tebessümler yerleþmedi de. utanma...defolu bir kýyafet gibi çýkar at beni bir köþeye...14.11.2015 Can Çalýþkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.