MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir Asi Delikanlı...
Mehmet Aluc-Kul Mehmet-

Bir Asi Delikanlı...




gönül içine sýðamadý bir sevgi
aradý tüm limanlarý sýðýnmak için
gökyüzü karanlýk gönüller simsiyah
korktu sýðýndý bir karanlýða oldu kapkara
yoldan geçerken bir asi delikanlý
takýldý ayaðý yerdeki taþa uzandý yere
karanlýkta saklý duran kapkaranlýk sevgi
simsiyah haliyle girdi gönlüne yanlýþlýkla
ne kadar uðraþsa da bembeyaz olamadý
girdiði o kapkara gönüldende çýkamadý
gülümsemek isterken gülümseyemedi
dalganýn sert kayaya vuruþu gibi
dalganýn o sessiz çýðlýðý gibi serseri oldu
yanlýþ gönle girmiþti sanki elden ne gelir ki
gülümsemeye zorlanýrken sýktý kendini
kýpkýrmýzý oldu sarardý soldu
en sonunda nefessiz kaldý sanki can verdi
asi delikanlý günlerdir huzursuzdu bir garipti
aradý sebebini bulamadý suratýný ekþitti
þimdi asiliði ile özgür kaldý sandý
iki karanlýk bir gönülde olmazdý sevgi anlamýþtý
emanet bir yerde durmak zordu
bakýþý umudu söndü þimdi olan oldu
son nefeste gülümsemeden öldü sanki bu sevgi
asi olan sanki alýþmýþtý az buçuk sevgi gölgesine
þimdi yoktu gönlünde neden bilmez huzursuzdu
giderken sevgiden kalan bir damla gözyaþý
yüreðinin köþesine sýmsýcak damlamýþtý
yok, ediyordu sevgisizliði parça parça
bir parça huzur duydu derinden bir oh çekti
bu ne güzellik Allah’ým dedi yaþadýðým neydi
meðer ben ne asi bir kulmuþum
yaþadýðým tam trajedi imiþ
huzur var iken huzursuz yaþamýþým
anladý döndü gönlüne attý içinde sevgisizliði eskisini
dönek sevgisizlik yuvarlandý düþtü karanlýk dehlize
nezaket tebessümsüzlük baþýna dert almýþ yalnýz kalmýþtý
baðýrsa da sesi duyan olmazdý
karanlýk dehlize döküldü bir ton moloz altýnda kaldý
asi delikanlý son bir hamle ile döndü
son bir hamle ile sevgiye yaptý suni teneffüs
ani bir sýçramayla þevk ile kalktý musallada sevgi
sihirli sevgi þarkýsý hala kalbinde atýyordu
gülüyordu kahkahasýz neþeyle gülücükle
alnýnda damla damla gülüþü akýyordu
yýkandý bu gülüþle asinin gönlü gülümsüyordu
musallada kucaðýna aldý asi olmayan artýk o delikanlý
hayatýn sonsuz ufuklarýna yürüdüler iç içe gülümsemeyle
gezdiler tüm sokaklarý o gülümsemeyle
daðýttýlar bolca sevgi gülücük
aldýlar onlarda bolca öpücük
Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.