Bu gece, ayrýlýða meze oldu þiirlerim. Kursaðýmda kaldý hevesim, hayallerim. Azrail’in ayaklarýnýn altýnda sevgim. Artýk yerinde sayar, dönmez mevsimlerim.
Bu gece, durdu çalýþmaz artýk saatlerim. Acýya döndü, kursaðýmda ki hevesim. Yok oldu soluðum da nefesim. Artýk esir aldý beni, talihsiz kaderim.
Bu gece, acýlara yoldaþ oldu sevinçlerim. Aþký baþ üstünde taþýyýp, ayrýlýða boyun eðdim. Her þeyin sorumlu sadece ve sadece bendim. Artýk terk etti beni, güneþim.
ABDULAZÝZ LORCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulaziz Lorci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.