üþümüþtün kýþtý hatýrlýyorum ben üþümüyordum ben, beni sevmezsen diye düþünüyordum ben üþümüyordum seni düþünüyordum sevebilir gibiydin ama neden olmasýn ki? suratým düþmüþtü korkuyordum gözlerine bakmaya korkuyordum sensiz periþan olurdum ölürdüm bunu biliyordum çok korkuyordum...
aslýnda itiraf etmeliyim sensiz kendime mukayyet olamayacaktým bunu o geceden beri biliyordum...
üþümüþtün kýþtý hatýrlýyorum ben üþümedim içimde bir cehennem vardý çünkü sevebilir gibiydin çok umut ettim çok heves ettim korkuyordum biliyordum ama sensiz kendime mukayyet olamayacaðýmý aslýnda itiraf etmeliydim belki bende farkýndaydým seni ve herkesi seni ne kadar sevdiðime inandýramayacaðýmý...
ama söylemek kafi gelecekse biliyorum asla bir daha baþkasý gibi olmayacak hayatýmda senin gibi ben seni çok sevdim kendimi, sen beni sevebilseydin þayet sebebinin manasý yok seninle bembeyaz olan düþlerim þimdi kan revan içinde umurumda deðil artýk kimin ne düþündüðü her zaman söyledim, her zaman sen beni sevmedin diye sebebi ne olursa olsun ben meczup, mekruh bilekleri kör bir jiletle kesilecek adamým yapayalnýz bir otel odasýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.