__ ŞEREFLİ KADIN __
Belayý tez sardýlar, daha gençken baþýna
Namerde boyun eðdin, yýlmadýn Nermin abla
Doðuþtan talihinin, kýran düþtü peþine
Çok çileler çektin de, solmadýn Nermin abla.
Kimse bilmez içini, oysa baðrýn yanýyor
Kendinden baþka herkes, seni mutlu sanýyor
Yüreðin paramparça, ciðerlerin kanýyor
Dünyaný dar ettiler, gülmedin Nermin abla.
Ne özlemlerin vardý, batýl zail ettiler
Kaný beþ para etmez, bir nemruda sattýlar
Canýný hiçe sayýp, dar aðacý çattýlar
Allah deyip sýðýndýn, ölmedin Nermin abla.
Pembe hayallerini, kabusa çevirdiler
Vuslata eremeden, toz edip savurdular
Oysa sen bir selviydin, kýyýp da devirdiler
Yýkýlsan da kendini, salmadýn Nermin abla.
Ne þerefli kadýndýn, yuvam deyip hep sustun
Her zorluða dayandýn, bir tek bahtýna küstün
Sen hep dik ol be kadýn, dikilir bir gün büstün
El aleme kepaze, olmadýn Nermin abla.
Cemal ÝNAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.