FUKARA

Ey Dünya!
Günaydýn!
Dedi bebek ilk çýðlýkta,
Leðenin içinde kuþlukta…

Can evlat!
Günaydýn!
Dedi baba ilk mutlulukta,
Kapýnýn önündeki boþlukta…

Benim caným!
Günaydýn!
Dedi anne ilk solukta,
Minderin üstünde duþlukta…

Ayten yenge,
Nurten teyze,
Etrafta oldu yelpaze,
Yardým için safta…

Kesildi törenle,
Göbek baðý…
Odayý inletirken feryadý,
Dua ile kulaðýna okundu adý…

Büyüdü yürüdü ýþýða,
Yýllar döndürdü mutsuz aþýða…
Görünür oldu mezarlýðýn eþiði,
El sallar ölüm döþeði…

O günden bu güne,
Þaþtý yaþadýðýna gördüðüne…
Çileydi yükü ömür hüzünlü türkü,
Fukara sevindi öldüðüne…

Sosyal Medyada Paylaşın: