DELİ GÖNÜL

DELÝ GÖNÜL

Kafamdaki çengellere
Taktým seni deli gönül
Yolundaki engellere
Çaktým seni deli gönül

Alan olsa satacaðým
Kuyu bulsam atacaðým
Parça parça yýrtacaðým
Büktüm seni deli gönül

Bir çiekle beslenmiyon
Yaþlandýkca islenmiyon
Anladýmki uslanmýyon
Yaktým seni deli gönül

Salkýmýndan saçaðýndan
Tohumundan çiçeðinden
Köklerinden köceðinden
Söktüm seni deli gönül

Çekiç vurdum çeliðine
Hançer saldým iliðine
Yýlan gibi deliðine
Soktum seni deli gönül

Yüz derece kaynar suya
Dokuz dokuzluk bir faya
Boz bulanýk akan çaya
Döktüm seni deli gönül

En dipteki sotasýna
Kapkaranlýk odasýna
Ýrademin kodesine
Týktým seni deli gönül

Altunbaþým der dilimle
Son tenefüs son zilimle
Ummadýðýn bin zulümle
Yýktým seni deli gönül

Esmen Altunbaþ
11-11-2015
Langenberg
Sosyal Medyada Paylaşın:

esmenaltunbas Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BE ALTUNBAŞ VAY DAVUTOĞLU HAYAL KIRIKLIĞI ABİDİN_2 İBNE AMERİKA SOBA İNCİNİRSİN YETİMİN SORMA AZİZİM GINIYORUM