Yüreðinde güller solduktan sonra , baharda güller açsa ne olur ; Bahane aramýyorum ki Seni severken , Yüreðinde bir hiç olsam ne olur !.. Gözlerinin Cennetinde kayboldu , Sesinin esrarýnda büyülendi , merhametinin insafýnda eriyen , baktýðý her yere resmini çizen bu çocuk.. Yüreðim bilmeden yaktýðýn ateþle yansýn yansýn , hem kanayan yaramsýn hem tuz basaným hem de daðlayanýmsýn ... Varsýn beni sevme ihtimalin olmasýn !.. Huzur yüreðine dünya kursun da , o dünya da kývrýlýp uyuyacak yerim bile olmasýn. Sensiz doðacak güneþ gözyaþýma bulansýn , kurusun ýrmaklar , çöllerde yansýn. Sen deðil ! Sen deðil ! Seni sevmeyecek yürek te , Kainat ’ta utansýn ; Ben Sana uzaðým ama , Sen bana ruhumdan da yakýnsýn . Dayansýn yüreðim gittiði yere kadar dayansýn , Sevgiliye verilmiyorsa can , can canan deðilse eðer , o can da yansýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatih akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.