Aysberg

yalnýzlýða hece düþmeyi senden öðrendim
sen öðrettin þiir yazmayý
ilhamý sana ve yalnýzlýða ait
mýsralar mýrýldanmayý senden öðrendim

dudaðýndan kalbime ok gibi saplanan
þarkýlar dinlemeyi, senden öðrendim
üþümeyi senden öðrendim
yanmayý öðrendiðim gibi
üþüdüm yandým þarkýlar söyledim
inledim

geceleri hüznü damýttýðým imbikler
hep seni sordu bana
cevap veremedim
diyemedim o kalpsizdir
yüzündeki sýcaklýðýn aksine
bakýþý soðuktur ve zehirdir
aþkýn sýcaklýðý dahi kristalleþip savrulur ayazýnda
söyleyemedim bir aysberge tutulduðumu
inledim

umutlarýmý çetele tuttum kaldýrým taþlarýna
kayýt düþtüm gece yarýlarý her turuma
yaðmurlar silemedi gözyaþlarýmýn yanaðýmda açtýðý oluðu
hummalý titremelerimi görenler
hasta sandýlar ilaç verdiler kutu kutu
azdý sancým çýð gibi dinmedi
sular kandýrmadý beni
vücudumun suyunu yataðým içti
bense yine yanýk yine susuz
þarkýlar söyledim þiirler yazdým
inledim

geceleyin fýrtýnada savrulan köprüde ben de vardým
hissetmedim sallandýðýmý
depremler oldu art arda yeryüzünde duymadým

kayýtsýzdým ruhsuzdum baþkalarýna
ruhumu çaldýðýndan beri
delisin dediler hayýr deðilim diyemedim
inledim

bir gün çýkýp karþýna konuþmak istedim
anladý beni yalçýn kayalar
havalar sular þu bulanýk akan nehir
kaldýrým taþlarý ýslandý gözyaþýmla
düðümlendi sözler gýrtlaðýmda
yumruk yumruk ezdi kalbimi
seviyorum diyemedim
boðuluyorum diyemedim
inledim

Sosyal Medyada Paylaşın: