Geceleri pencereme rüzgar deðerdi Sen gelirdin aklýma Ne çok sevmiþim güneþi,yýldýzlarý Öyle ya þimdilerde güneþsiz gündüz,yýldýzsýz geceyim.
Kayýp nedir bilmem hayalinle yaþarým Göz görmez,ýþýk söner ve çýt çýkmaz benim dünyamda Sen elimi tutarsýn ve hayalimde hayal kurarým Aklýný kaybeden ben,beni kaybeden sen olacaksýn.
Bir döngünün içindeyim ya kendimi buldum ya da kaybettim Ne çýkar ki bundan kolumdaki saat bile durmuþ bu gece Seyre dursun dünya,bütün kalemler hikayemi yazsýn ’’Bir Kibrit Çöpünün Hikayesi’’
Ne güneþin suçu var ne de yýldýzlarýn Tasviri yapan ben,yaptýran sensin Ne kalemin suçu var ne de kaðýdýn Kalemi tutup yazan ben,yazdýran sensin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elvan Begik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.