YAZILIR

Vecdi Murat Soydan’a

bir þair yazamam dediði anda
maziyi düþünür izler yazdýrýr
masum duruþuyla titreyen canda
mecalsiz bükülen dizler yazdýrýr

beyninde uðultu zirveye erer
sabrýn yaylarýný dirsekde gerer
sorar bu ýstýrab ne kadar sürer
ümidsiz cevablar sözler yazdýrýr

su verir saksýda begonyasýna
Isyandan kaçýnýr boþ dünyasýna
kalbine saplanan en son yasýna
yangýn akabinde közler yazdýrýr

hayalî ufkunu maviye boyar
beyazda bunalýr siyahda ayar
sevdiðinden ancak intizar duyar
bir cýrtlak ses (1), sonra tizler yazdýrýr

yoldaþýdýr onun çile ve keder
yüzüne gülmemiþ bir kere kader
o sinirle kalkar þehri terk eder
tabiatda daðlar düzler yazdýrýr

kýþýn soðuðunu fazla derd etmez
vuslatdan mahrumdur bacasý tütmez
baharýn gamlarý baþýndan gitmez
yaz yýpratýr onu güzler yazdýrýr

umutlu vaktinde titreme baþlar
çarýðýna dolar çakýllar taþlar
yanaða süzülür çilekeþ yaþlar
bahtýna aðlayan gözler yazdýrýr

pusuladan siler þark’ý, þimali
kalbinde tozunur aþkýn kemali
hatrýndan çýkar mý yarin cemali
hasretle yandýðý yüzler yazdýrýr

ilham alemine daldýysa bu dem
izâný yerinde kaldýysa bu dem
Aydýn bile þair olduysa bu dem
kabukdan sýyrýlýr, özler yazdýrýr…

(1) Hanýmefendi’yi tenzih ederim.

Aydýn Bayrakdar, Kasým 2015.
Sosyal Medyada Paylaşın: