hani son bir umutla tutunurken ben
yorulurken gözlerim suskunluðunda
nasýl karýþýyorsa kanýma zehrin ile
onca kurþun, nasýl dokunuyorsa yüreðime
ölüm bile kölem olmuþsa içimde
hatýrla biraz þimdi, özündü sözün
beni son kez kalbinde gör gözüm..
asýlan kalbimdi o gece duvarlarýma
son kez vurulmacasýnaydý aþk
ilk düþen damla tuzaktý umutlarýma
en yorucu yolculuktu korkularýmýz
bir bilsen þimdi, bir bilseydin keþke
o kaypak sabahlarýn ýþýklarýný
o güneþe yalvarýþlarýmý
bir görseydin nasýl yaktýðýný..
geçer derler hani, deþer de geçer
sürülüyordu kalbim bir kurþun yuvasýna
hiç dokunmuþ muydun açýlan bir yaraya?
hiç vurulmuþ muydun kör bir kurþunla?
yapayalnýz ýslak mýydý gözlerin
sus derler ya hani, susturur mu benliðini
unutturur muydu insana tatlý sözlerini
intikam, aþk ve sen!
sýrýlsýklam sardý mý hiç göðsünü?
yavaþ yavaþ yer, bitirmez mi ömrünü?
sen hiç gördün mü kendi ölümünü?
þimdi destan gibi bir öfke
bana izlerin, bana hançer, bana ateþ
unutulmaz bir gece þu karanlýk
sayfa sayfa nefret o son cümlemiz
mahþeri görüyorum þimdiden
melekler dokunuyor ellerime
son kez vurulup giderim gerekirse
avucumda kalan bu sonuncu mermi
sen yorulma ben býrakýrým kalbime..
Son Kurþun - Mawish Þiirleri - Mert Zafer Cansever