Uzattýðýmda ellerimi yokluðuna , Ellerim ellerine deðicek sanýrdým , Hani koþardým ardýndan, belki bir lahza , belki bir lahza dokunurum diye , ama yoktun .. Varlýðýnla bedenimin ruhumun böylesine içindeyken yokluðunla kainatý nasýl kuþatýyorsun .. Sevdan yüreðimin hudutlarýný öyle bir sarmýþki , her gece ordularýný salýyor , ve her seferinde ayný yerimden , en derinimden , senimden vuruyor , beni senimden vurmasýnlar , sen beyaz bile yanýnda kara olaným , güneþ bile yanýnda sönük kalanýmsýn, sen hücrelerimde can , ruhumda heyecan olansýn ,söyle sevdan böylesine saldýrýyor böylesine yakýyorken , ben yanmayýmda SENim diye , senin için ben deðilde , kimler yansýn , kimler yansýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatih akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.