Senden kalan seccaden!

Ne kalmýþtý
Senden geriye kalan,
Düþündükçe seni ruhumu daraltan

Ýzlerinde
Hala soluk aldýran hatýrlarýn
Olmasaydý yaþamak ne kadar zordu

Sen
Vaktin tecelli edince

Sessiz
Bir þekilde secdenin
Ulviliðinde nefesini terk etmiþtin

Dünyam kararmýþtý,
Ruhum buharlaþtý, kalbim
Ne kadar çok burukluðunu yaþadý

Lakin sen
Yoktun artýk karþýmda
Gönlüme nakýþ nakýþ iþlediðin

Tüm
Þaheserinle sen ruhunun
Güzelliðini kalbime iþlemiþtin

Bir nisa
Bu kadar mý sevilirmiþ

Bu kadar mý
Yokluðunun hasretiyle dertlenilir mi

Sen
O kadar müþfik
Ve o kadar sevgi doluydun ki

Nefes
Aldýðýn her mekânda
Bahar yeniden yaþanýrdý

Hiç
Unutamýyorum
Ýlk günlerimizde çektiðimiz yokluðun
Hazanýnda senin himmetine gark olmasaydým

Ne kadar
Çok sararýr solardým
Ve ne kadar çok nedamet duyardým

Ama sen
Asudeliðinle her mevsimde
Açan bir gül misali gönlümüzü fethettin

Senin mezarýn
Ellerimle okþadýðým topraðýn
Olmasaydý ne kadar bedbin olurdum þimdi

Sana
Kavuþmak için
Ne kadar can atýyorum bir bilsen

Gecelerimin
Refakatiyle gözyaþlarýmdan ýslanan
Senden kalan seccaden en deðerli hazinemdir

Sosyal Medyada Paylaşın: