Bambaþka bir insandým sana gönül vermeden Nefret nedir bilmezdim,hep sevgisi boldum ben. Yaþardým her þeyimi ortalýða sermeden Yen içinde gizlenen kýrýlmýþ bir koldum ben.
Seni ne zaman görsem kalbim çarpar,þaþardým Hep tanýþmak istedim ve nihayet baþardým Çile nedir bilmezdim sevinçleri yaþardým Dertler ile karýþtým,acýlarla doldum ben.
Ne güzel düþler gördüm,ne hayallere daldým Aþk denen bu oyundan ben de payýmý aldým Ansýzýn çekip gittin adeta öksüz kaldým Ýsyan edip aðladým,saçlarýmý yoldum ben.
Elim eteðim çektim cümle Dünya malýndan Hiç kimse anlamadý bu garibin halýndan Henüz tomurcuk iken koparýlýp dalýndan Örselenmiþ gül gibi tez zamanda soldum ben.
Þimdi bendimi yýkan,çaðlayýp coþan sel`im Dað baþlarýnda esen kâh fýrtýna,kâh yel`im Okumayý bilmezdim,kalem tutmazdý elim Senin aþkýndan sonra þiir yazar oldum ben. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.