Evvel zaman içinde Gel / gitlerin uðrak yeriydi Son kez görmek istediðim bu liman. Kalbur saman içinde Ne bir esintisi kalmýþ Ne de bir martý sesi. Sanki develer tellal iken gitmiþte… Bir daha geri gelmemiþ beraberliklerin Kopuk baþlangýç yeri. Pireler berber iken duyulduðu gibi Duyulmuyor dalgalarýn Yorgun ve coþkulu sesi. Bir var- mýþ, bir yok-muþ Ýyi de… Bundan böyle bu limanda Ben kime anlatacaðým Mutluluklarýmý, dertlerimi Nasýl sallarým annemin beþiðini? Bir zamanlarýn, Gel / gitlerinin uðrak yeri olan liman Son bir kez dinler misin beni? Dalgalarýn bir kez daha coþsun eskisi gibi. Coþsun ki; Duyabileyim evet diyen sesini. Ancak böyle ererek muradýma Unutabilirim Kaf Daðýnýn eteklerinde Yolumu bekleyenleri. E. YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.