hayatýmýza arada bir göçebe gibi konaklayan mavinin yüzü suyu hürmetine baþka renklere bulamadan acýlarýn nifak yemiþ yanýný sýra sýra geçen bulutlara son bir kez mutluluk ýsmarladým beyazý gözümü alsa da sen yine kenar köþelere pus/ma.
þehirlerin arka sokaklarý gibi aþk gece hükmünü alýnca ele korkunç bir yalnýzlýðý sürükler ardýnda küf kokulu kaldýrýmlar kimsesizlerin yuvasý baþým göðsüne dayalý hayýrsýzlýðýnýn o deli gözlerinle küs/me alýþkýným yokluðuna.
masal kokulu yüreðin Kaf daðýnýn tepesinde duruyor rüzgarlar getirir burcu burcu sýzýný varlýðýn bel kemiðidir aþkýn dopdolu geçen bir ömrün kefareti yatar sol yanýnda ben öderim yerine ki bilirsin bir çok acýnýn çöreklendiði yerdir yüreðim kekliðin boynundaki halka kadar yakýným sana sar ellerini boynuma kopar olduðun yerden bir damla kaným akmaz avuçlarýna o þiir yüreðine yeter ki ayrýlýðý yaz/ma kabulümdür satýrlarda ölmeye annenin elleri kadar sevecenim bilirsin kýrsan da yorsan da yýksan da katilini seven mazlum gibi sevmeye devam ederim seni yeter ki sen küs/me terketme.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.