Nefes almayý özledim ben çocuk Gereksiz yere gülmeyi özledim Uykulara dem vurmayý Geceler boyu aðlamayý Ne demeliyim ki þimdi Neyi anlatmalýyým en çok Hangi yön doðru Hangi sokak tekin Çok yoruldum ben çocuk Çok yorgunum Kendimi bir yerlerde görememekten Bir yerlere adým atamamaktan Týrmanamamaktan Tutunmayý bile akýl edemiyorum bazen Hele ki son yaþattýðýn... Düþmekten Yoruldum bir de Her defasýnda yere çakýlmaktan " Bunu da yaptý ya" diyorum Ne demeliyim ki baþka
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra Günenç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.