Fırtına kuşu ve körebe ...

Bir gece gözlü fýrtýna kuþu
Kendisine þahit tuttu
Yanýnda bir kaç zaman yolcusunu
Viþne reçeli sürülmüþ dudaklarý
Bisküvi arasý , gül lokumu
Üstü baþý sevda , uçmayý çoktan unuttu.

Ýþte o gün yazdým aþkýn en hazin türküsünü
Kuþ dilini unutup , kýþ dilinde seslendim oysa
Seni türkülerde taþýdým
Bir daðýn eteðinden
Sarý gelinin gidemediði o çarþýya.

Sustuk !
Hep içimize anlattýk.
Leylak kokusu sarmýþ bahçede
Zehirli bir sarmaþýða sýrnaþýk ,üstelik körkütük aþýk.

Yaðmur öperken yeryüzünü , biraz düþ’baz , biraz haylaz
Ýki deli yürek
Usulca dudaðýna düþtü gül yapraðý
Saklanan bir anýnýn þimdi göl zamaný .

Diplerini kýraðý tuttu saçlarýmýn
Oldu bitti’ye getirip
Kimliðini ihanete teslim edip, gitti
Ben hep sahiplenmeden
Hep iki yürek arasý yaþadým .

Þimdi ;
Þiire sürgün etti sesini , fýrtýna kuþu
Dudaðýnda ölüme direnen , öpülme umudu.

Çýkardým gözlerime baðladýðýn siyah bezi , körebe bitti !

/ MineKuþ /
Sosyal Medyada Paylaşın: