gecenin bir vakti şehrin orta yerinde
gecenin bir vakti þehrin orta yerinde
sokakta bankta oturuyordu bir adam
süzülerek merdivenlerden geldi bir kadýn
kadýn sordu nasýl giderim taksime evime?
adam benim de iþim var o yönde dedi
sohbet sohbeti açtý oldular arkadaþ
herkes içini döktü biraz ordan burdan
birkaç adým attýlar girdiler kol kola
gülmeler havalarda uçuþtu durmadan
elleri birleþti beli ki farkýnda olmadan
telefonlar alýndý isimler yazýldý
asýl duygular kalplere kazýldý
buluþmak için yeminler edildi
adam kýzýn elini öptü birden bire
yanaðýný okþadý belki de bilmeden
kocaman kocaman sarýldýlar sýký sýkýya
söz verdiler birbirlerini bulmak adýna
ne güzel de yakýþýyordu adam da koluna
bu güzel dostluðun doyulmaz tadýna
kavuþmak için geldi zor ayrýlýk vakti
býrakmak da istemiyorlar birbirlerini
son kez daha birleþti bedenlerin eli
tatlý bir rüya bile olsa bitmemeliydi
bir kestane saçlý kýz biri býyýklý ADAM..
yazan . Cemal TURAN
07 . 11 . 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal turan / sadebey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.