Sahip olamadan kendi eline Kör cahilliğini vurmuş diline Nefesi kokarda bakmaz haline Hu dedikçe coşar coşar zavallım
Boş mide açlıktan dönermiş başı Boş tencere ile kaynamaz aşı Bir ekmek bulunca kırk yılın başı Sevinçten havaya uçar zavallım
Ekini arpayı orakla biçer Bahar yaylaya güz şehire göçer Bir lokma ekmeğe kalır da naçar Suyu derelerden içer zavallım
Ne bir şey konuşur ne bir şey duyar Her yüze güleni kendinden sayar Birileri verse beleş bir hıyar Bir avuç tuz alır koşar zavallım
Beyin sofrasına otursa bir gün Kuzu yedim diye övünür her gün Karnı guruldayıp olsa da sürgün Yine taksit taksit, s.çar zavallım ekrem madenli 06/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
galaoğlu Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.