Kim bilir, belki bir gün gelirsin. En umulmadýk zamanda kalbime girdiðin gibi paldýr küldür girersin þu kapýdan içeri. Pencere kenarlarýnda,cam buðularýna karýþan hayallerimi boþa çýkarmazsýn. Yollara düþen gözlerimi,kaldýrýmlara serilen ümitlerimi beraber ayaða kaldýrýrýz kim bilir. Odama sinen sensizliði beraber kovar,kirpiklerimi kýran hýrçýn yaþlarý mutluluktan akýtýrýz belki. Sen "hiç deðiþmemiþsin" dersin,bana yaþattýðýn sensizliðin acýsýný hafifletmek için Ben "hala seviyor" derim,baþka tenlerde gezerken açtýðýn yaralarýmýn kapanmasý için Gözlerimin cehennem,yüreðimin barut fýçýsý günlerini gülistana çeviririz kim bilir. Harf harf adýný süsleyen o sýfatlarda buluþur,bam telini çalarýz sevdanýn. Seven gider ve unutur üçgeninde kaybolmama izin vermezsin belki. Irmaða deniz,denize okyanus karýþmaz. Gönlünde zerre sevgi olmayan yanmaz,yanamaz.! Kim bilir... Küçücük bir ýrmaktan çýkýp koca bir okyanusta seninle yanmaya varým dersin bir gün belki... Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.