iz taþýyan her acýya
diz üstü çöküyorum içimde
kanatýp
kanayarak
saðýr bir gecede
umutlarýn sesi kýrýlýrken
üstüne basýlmýþ güllerde sevda
odalarda bir sýðýntý
bozkýrlar kadar yoksul
oysa
dudaklarýmdan öpmeliydin
içim çýðlýk çýðlýða susarken
çöz gözlerimi þimdi senden
adýmlarýndan vur kalbimi
can parçalarýmý
al götür sarýlmaz yaralardan
susmak ve kanamak adýna
düþmeden
ölmeden...
03/03/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.