Aynı Mezarda Mecburen
dönüp dolaþýp kendime geldim
oysa gölge olmanýn mutluluðuyla
güneþ vurdukça deðiþen esintilere dalýp
sabahý karþýlamak istiyordum
tabi o tat ve neþe yükünü almýþ
deðiþken tutkulara dalmakla meþgul
zorlama þarkýlarýn yükseldiði bahçede
ahengine karýþýp bir yapraðýn
bir daha mesut olmak mümkün deðil
ama caným ne kadar sýkýlýyor anlatamam
farz edin topraðýn üstünü bulut sarmýþ
bir sýkýntý ki yaðdý yaðacak
sonra kurak düþler sokaðýndan sokulan
ani bir umut hamlesiyle yýkýlýyorsun
hayal oluyor esnemek
bütün bunlar topluca bir intihar
en küçük detaya saklanýp savrulduðunda
çoðalan sevgiye þaþýrýyorsun
ne rengi deðiþiyor dünyanýn ne renksizliði
iyi ve kötü
ayný mezarda mecburen
demek rastlantý deðilmiþ olan biten
yaptýklarýyla kýrgýn ölülerin uzattýðý
taze bir sesle yankýlanýyordu evren
hazýr olun
hazýr olun sönmeye lütfen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.