Gökyüzünün hangi bahçesinden düþen bu yapraklar biz miydik gerçekten bir zamanlar çocuk olan tekerleðin ardýnda koþarken ceplerimize bilye doldurup yað satan bal satan
Kuþlar da azaldý ve ben üþüyorum yýldýzlar kararmasýný istiyor gecenin, y/anmak için
Görülmedik bir gece deðil bu gece dudaklarýmda bir tat var ki deli eder beni yalnýzlýðýn b/astýðý bu saatlerde el ver bana
O söyledi ben yazdým Ýstanbul aðzýyla Olmaz demeyin sakýn,hayat bu…
Lâ lâ lâ
Sosyal Medyada Paylaşın:
A T S I Z Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.