Asil Bir Yalnızlık
Nedir bu sendeki kalp kýrma hevesi anlayamadým...
Çözemedim her üç lafýndan birinde gönlümü yaralamaný.
Oysa ne sen yarým kalacaksýn ne de ben.
Yarým kalmayý þiir ortasýnda kýrýlan kaleme,
Þarký ortasýnda bozulan kasete,
Ertesi güne devreden ümitlere býrakacaktýk.
Sanýrým ikimizde çuvalladýk...
Oysa birimiz pes etmek istese,diðeri yanýnda olacaktý.
Birimiz þehirden gitmeye kalksa,diðeri yeni þehirler kuracaktý.
Birimiz düþüyor gibi olsa,diðeri elinden tutacaktý.
Þimdi en büyük ayaklanmayý öpmeye kýyamadýðýn kirpiklerimde inþa ettiðin medeniyet yaþýyor.
Ruhumda gitgide çoðalan azýnlýðýn,bunu nasýl baþardýðýna þaþýyor.
Kalemimin ucuna takýlan sevda yüklü sözler,boþluða düþmemek için can çekiþiyor.
Güzel günlerin geleceðini hayal etmek yalnýzca hayallerde kalýyor.
Ve bu yürek ne kadar kaçarsa kaçsýn en çok sende sýrýl sýklam ýslanýyor.
Artýk uzayan gecelere yaktýðým bir aðýttýr adýn.
Soðuk bir rüzgarla gözlerin düþer aklýma,ayrýlýða ýslanýr aklým.
Hiç bir kalabalýða meyletmez asil bir yalnýzlýk olur mirasýn.
Ve en habis ur niþanýna layýk görülür bahþettiðin acýlarým...04.11.2015 Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.