Ben
yüzünün çizgilerine sýðýndým Vera
Kimse söylemiþ miydi
Ellerin
senin ellerin nisan kokar zemheri ayazýnda...
Þimdilerde
Yarýnsýz ülkelerde asgari ücret gibi aþk
umut ettiðinle tattýðýn arasýnda
Bir dizi yolsuzluk yatar
Sonra Vera
Sonra sarhoþluklarýn büyür
Ýçinde duble yollar yapar felek...
Büyürsün Vera
þehirler gibi
Çoðalýrken unutmaya çalýþtýklarýn
gecekondulaþýr umutlarýn
Büyükþehirlerde trafik sorunudur artýk
içine kanayýþlarýn...
Sesini yüzüme
sesini sesime sür
ayný dili konuþmaya gerek yok
Ayný notada aðlayabilsek yetmez mi Vera...
Çünkü
Bir zamanlar Aþk
yarým ekmek üç beþ zeytin tanesi yemek gibiydi
oysa
karnýmýz doymasa da mutluyduk
en azýndan umutluyduk
Meðer
umut dediðin
Ortadoðuda çocuk olmak gibi bir þeymiþ Vera
Mesele ölmen deðil
mesele
seni öldüren herkesin
Tanrýdan emir aldýðýný
söylemesi...
Ýçimdeki tüm çocuklar öldü Vera
Parça ekmek býrakma
arkandan aðlar diyen anamýn peþi sýra.
Biliyor musun
Artýk hiçbir parçam aðlayamýyor
parçalanmýþ yüreðimin peþi sýra.
Sor beni Vera
unuttuðun nem varsa
büyürse eðer gözyaþýnda
ve
Sebepsiz
titrerse ellerin
/Sor.../
Çünkü
iyileþmemiþ yüreðimle
sýðýnmýþ Türkülere
Topallayýp
gidememiþimdir
senli yerlerimden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.