yollar kapalý sokaklar dar feryadým rüzgâra azgýn nehirler kan yolu biliyorum esen hayat aðacý hani yaþýyorum desem de benim de sonum daraðacý
korkuyorsam namerdim isyaným kendini bilmez zulme yitirilmiþ örselenmiþ duygulara gizli þehirler ölülerin sýrrýnda kaybolmuþ arasam da züleyhayý Yusuflar yok Yusuflar yitik Açýlýr mý þimdi bilmem Yakuplarýn göremeyen gözü parmaðýmýn ucunda çöl ayaklarýmýn altýnda deniz baþýmýn üstünde gök her yer ateþ her yer kavurucu sýcak yaðmurlar yaðmýyorken tenim neden ýslak bu damla damla akan gözyaþý kimin kimin þimdi bu patika yollar
çeþmeler hep kendi baþýna mý akar susuz gezerken ceylanlar hurafe elbiseleri giymiþ insan hurafe duygularla yaþýyor zamaný sanki siyah güneþ karartýyor yüzlerini matemin vadisinde en derin düþlerini hani bir gün güneþ kendi renginde doðarda buldurur beklide yeniden ten rengini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.