Günler geçiyor
Solgun bütün renkler
Günler, geceler yapraklar sarardý
Vakit son/bahar
Yýldýzlar yol alýyor
Göklerin yücelerinde sitemli
Baþka bir hayat fýþkýrýyor her gün
Birbirinin benzeri
Yýllar geçiyor
Yollar uzayýp kýsalýyor
Gözlerin gözlerinden firar ediyor
Kimi zaman gözlerine dalýyor
Kýrmýzý bir umut
Kýdemli bir yalnýzlýk var
Göklerin derinliklerinde
Yasak bir þehir gözlerin
Maviler sürgün
Yeryüzünde kendi bildiðince
Uyunan kasým patlarý
Bizi uyuttular ya ayakta
Uyumadý dostluktan dönenler
Bir umut boyu mutluluk
Lisanýn tekamül etmediði
Bir dil sus kuyruklarýnda
Dilediðin kadar payýna düþen özgürlük
Ekmek kuyruðu kadar mutluluklar var
Dostluk kuyruklarýnda
Her sabah kapýnda
Kimsesizlik sessiz bir sevgi ve sevgisizlik
Güneþinin yüzüne hasret bu yüzyýlda
Kýþ günü yeþil yapraða
Beni benim kadar anlayan
Bir tango da ayak ayaða çelme takan sevgili
Ýntihar gecesinde
Ýhtiyar çýnar aðacý
Parmak uçlarýna vurduðun prangalar
Demli çay kadar yüreðime oturdu
Nice sönen ocaklarýn üstünde
Kayan yýldýzlarýn mutlu çýðlýklarýn aðýdý
Ölü balýklar ve ölü insanlar unutuldu
Aðlayan deniz kýyýlarý
Hani Veysel/de demiþti.
" benim sadýk yarim kara topraktýr .."
Ýþte öylesine su misali,
Ömür gelip geçici..........................
Nurten Ak Aygen
03.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.