BİZ OLAMADIK

Þiir olup dökülüyorsun kalemimden,
Kelimelere saklanýp, çýkýyorsun kalbimden.
Sen bitip tükenirken azar azar bende,
Mýsralar hayat buluyor, senin boþalttýðýn yerde…

Þimdi ben ne yazsam,
Kýyýsýnda köþesinde biraz sen varsýn,
Yazdýðým her kelimenin arkasýndasýn,
Her cümlemde gizlenmiþ bir kaçaksýn...
Kendince benden firar ettiðini sanýrsýn ama
Gerçekte sen bundan böyle bana yasaksýn...
Sýrf bu yüzden kalbimden gidiþine göz yumuyorum.
Bendeki esaretine, bile isteye son veriyorum...
Þiir yazarak ta kaçmana yardýmcý oluyorum,
Yani seni kendi kalbimden yine kendim atýyorum...

Ýki zararlým vardý çünkü býrakmazsam beni öldürecek...
Ya sigarayý, ya da seni zorunlu olarak býrakacaktým,
Ya ciðerlerimi, ya da kalbimi,
Birini mecburen kurtaracaktým...

Ey sevgili; Þimdi ben seni þiirlere sýðdýrýp,
Atarken kalbimden satýr satýr dýþarý,
Alem beni ’’þair’’ sanýyor,
Yazdýklarýma bakýp bunu baþarý sayýyor.
Oysa ben sadece canýmýn derdindeyim,
Bendeki seni geri verip,
Sendeki beni almanýn niyetindeyim.

Var git þimdi sevgili, git ve artýk bendeki esaretini bitir.
Sendeki beni de her nerede býraktý isen,
Bulup ta bana geri getir...
Çünkü sen bana dar, ben sana derya deniz,
Uymadýk iþte birbirimize,
Soran olursa da kýsaca, ’’bir olamadýk’’ deriz...

Celal BAHAR - Sevimsiz Þiirler
Sosyal Medyada Paylaşın: