Gözlerim

Günün yorgunluðu çöktüðünde pencerelerime
Sinerim kucaðýný açmýþ bir koltuðun þefkatine
Tavanda akan meftun âlemimi gözlerim


Örse vurulmuþ gibi þimdilerde divane baþlar
Kesilmeden bir gamýn soluðu diðeri baþlar
Bakar durur da nedense göremez gözlerim


Ruh azýlý firari, bedense mekâna esir
Bu firak pervasýz cellat kesilir
Ne zamandýr birliði arar gözlerim


Esrar hakikatler ve adil vicdanýn sesi
Mühim olan kalbin huzuru, teferruat ötesi
Huzurlu bir uykuya dalmak ister gözlerim


Sabuna nispet kayýp gider elimden ömrüm
Silkelendikçe marazlardan kuþ misali hürüm
Yarýna daha ümitvar bakýnca gözlerim



Sosyal Medyada Paylaşın: